Rozdział 22: Sprawdzę to.

Kathe POV'

Po tym jak porozmawiałam z Justinem, zeszliśmy na dół i obejrzeliśmy z chłopakami film.

Około 15 zebrałam się do domu i aktualnie siedzę właśnie przed telewizorem w salonie i oglądam powtórkę jakiegoś serialu, który nie powiem, trochę mnie zaciekawił.

Zmarszczyłam brwi kiedy usłyszałam dźwięk silnika. Sięgnęłam po pilota i wyciszyłam telewizor nasłuchując kolejnych dźwięków.

Przełknęłam nerwowo ślinę kiedy usłyszałam trzaśnięcie drzwi samochodowych.

Podniosłam się powoli z kanapy i po cichu ruszyłam do przedpokoju.

Stanęłam kilka kroków od drzwi frontowych i przyglądałam się klamce. Podskoczyłam kiedy klamka poruszyła się a moje serce przyśpieszyło rytm.

Usłyszałam dźwięk przekręcanego klucza w zamku i rozejrzałam się w poszukiwaniu czegoś do obrony. Zanim zdążyłam się ruszyć, drzwi otworzyły się ukazując w progu moich rodziców.

Odetchnęłam z ulgą i oparłam się o ścianę wzdychając.

-Co ty dziecko, taka wystraszona?-zapytała mama podchodząc do mnie bliżej.

-Po prostu, nie spodziewałam się was tutaj tak wcześnie.-odpowiedziałam i uśmiechnęłam się nerwowo.

-I co myślałaś, że ktoś wkrada się do domu?-zapytała kręcąc głową.

-A nawet jeśli byłaby to prawda, to stałaś tutaj aby powitać ich z otwartymi ramionami?-zapytał tata odkładając swój płaszcz na wieszak.

-Nie wiem.-odpowiedziałam zagryzając wnętrze policzka.

Jeśli zamiast moich rodziców weszliby tu, na przykład ci kolesie z pod mojej szkoły, raczej miałabym małe szanse na ucieczkę.

Zmarszczyłam brwi, sama zastanawiając się dlaczego nie zareagowałam wcześniej, tylko wpatrywałam się w drzwi?

Podkręciłam kłową, prychając w głąb siebie na moje głupie zachowanie.

Tata wszedł do salonu a mama poszła w stronę kuchni, ruszyłam za nią i usiadłam na drewnianym krzesełku i oparłam łokcie o blat.

-Jak tam w szkole?-zapytała mama obracając się w moją stronę i uśmiechając lekko.

-Właściwie wróciłam dzisiaj wcześniej, bo strasznie rozbolała mnie głowa.-odpowiedziałam.

-Rozumiem. Tylko pamiętaj nadrobić, materiał.

-Wiem, mamo.-jęknęłam.-Tak właściwie, dlaczego wróciliście tak wcześnie?

-Jutro rano przyjeżdża Ciocia Amy z Codym, więc chciałam przygotować coś dobrego.-uśmiechnęła się.

Ciocia Amy, jest siostrą mojej mamy i moją ulubioną ciocią. Ciocia nie odwiedza nas zbyt często,mimo że mieszkamy w tym samym mieście, ale jest to spowodowane jest pracą. Pracuje w szpitalu jako pielęgniarka, ale równocześnie jest ich przełożoną, dlatego jest tam potrzebna praktycznie cały czas.

Amy ma męża, którego również bardzo lubię i syna o 2 lata starszego ode mnie, i odkąd pamiętam, zawsze miałam z tym chłopakiem świetny kontakt.

-To świetnie.-odwzajemniłam uśmiech.-Pomóc Ci w czymś?

-Nie dziękuje, kochanie. Poradzę sobie.

Kiwnęłam głową i zeskoczyłam z krzesła.

Wbiegłam po schodach do mojego pokoju i od razu po przekroczeniu progu, rozejrzałam się.

Nie mam jakiegoś ogromnego bałaganu, ale jeśli trochę tutaj ogarnę, to nic się niestanie.

Zamknęłam drzwi i podeszłam do krzesełka przy biurku zabierając z niego czarną bluzę.

Po 10 minutach pokój był całkowicie czysty.

Podeszłam do mojej szafki, na której znajdowało się kilka książek i sięgnęłam po moją ulubioną.

Położyłam się na łóżku i zabrałam się za czytanie.

Ziewnęłam i odłożyłam książkę na szafkę nocną, ponieważ zaczynały boleć mnie już oczy.

Zsunęłam nogi z łóżka i postanowiłam zejść na dół, aby zobaczyć jak idzie mamie.

Wyszłam na korytarz i w tym samym momencie rozbrzmiał dźwięk mojego telefonu.

Wyjęłam urządzenie z kieszeni i spojrzałam na wyświetlacz na którym znajdowało się imię mojej przyjaciółki i jej zdjęcie.

Wróciłam do pokoju i odebrałam połączenie a następnie ponownie położyłam się na łóżku.

-Cześć.-przywitałam się.

-Hej. Jak się czujesz?

-Lepiej, dzięki. A co u Ciebie? Działo się coś ciekawego w szkole?

-Nie i może ty mi powiesz co tak właściwie stało się rano. Ryan nic mi nie chce powiedzieć.

Westchnęłam cicho.

-Sama nie wiem za wiele.

-Na pewno coś ci powiedzieli. Po prostu się o ciebie martwię. Nie chce żeby coś ci się stało.-mruknęła

Uśmiechnęłam się lekko i spojrzałam w sufit.

-Chłopcy mają jakieś problemy, ale spokojnie nic mi się niestanie.-oblizałam usta

Sama nie byłam w stu procentach pewna drugiej części zdania, ale miałam nadzieje że Justin coś z tym zrobi i naprawdę nic mi się niestanie.

-Oby.-odpowiedziała

-Mam do ciebie prośbę. Pożyczyłabyś mi zeszyty z dzisiaj?-zmieniłam temat.

-Jasne. Mogę Ci je podrzucić jutro jeśli chcesz.

-Okay, jesteś kochana. Dziękuje. Będziesz miała okazję przywitać się z Codym.-zaśmiałam się cicho.

Emilly oczywiście zna mojego kuzyna i to całkiem dobrze, ponieważ kilka lat temu spędzał u mnie wakacje, a że Em jest moją przyjaciółką widywali się dość często.

Dziewczyna nawet się w nim zakochała, ale niestety nic z tego nie wyszło, bo chłopak wrócił do domu.

-Codym? Jakim Cod... O Mój Boże! Tylko nie mów, że przyjeżdża Cody!-krzyknęła

Przewróciłam oczami

-A co właśnie powiedziałam?

Po drugiej stronie zapanowała cisza.

-Myślisz, że pamięta to jak próbowałam go pocałować?-zapytała

Zachichotałam

-Nie wiem. Przekonamy się jutro. Pa- pożegnałam się i rozłączyłam

Spojrzałam na zegarem na szafce nocnej. 21:20. Pora szykować się do snu.

Odłożyłam telefon na szafkę i podniosłam się z łóżka.

Z garderoby wyciągnęłam krótkie spodenki i koszulkę a z komody bieliznę i zamknęłam się w łazience.

Zdjęłam z siebie ubrania i wskoczyłam pod prysznic.

Umyłam ciało brzoskwiniowym żelem pod prysznic, włosy szamponem o tym samym zapachu i spłukałam pianę.

Wyszłam z kabiny, wytarłam ciało w ręcznik i założyłam na siebie bieliznę i ubrania, które służyły mi za moją piżamę.

Zmyłam z twarzy makijaż i wróciłam do pokoju.

Zgasiłam światło, wsunęłam się pod kołdrę i przytuliłam głowę do poduszki.

-Wstawaj Kathe, no dalej.-usłyszałam nad głową głos mamy.

Mruknęłam coś pod nosem i wtuliłam się jeszcze bardziej w poduszkę.

-Wstawaj, za godzinę przyjeżdża ciocia.

-Daj mi jeszcze 10 minut.-mruknęłam

-O nie, nie. To samo mówiłaś parę minut wcześniej.-zsunęła ze mnie okrycie a ja cała zadrżałam kiedy z moim ciałem zetknęło się zimne powietrze.

-No już.-westchnęłam i podniosłam się na łokciach do góry i powoli wstałam.

Mama widząc to uśmiechnęła się i rzuciła kołdrę na łóżko obok mnie i wyszła.

Oblizałam zaschnięte usta i podreptałam do łazienki.

Przemyłam twarz zimną wodą i wytarłam się w puchaty ręcznik.

Wyszłam z łazienki i podeszłam do okna, sprawdzając pogodę.

Wiatr i zachmurzone niebo.

Nie cierpię takiej pogodę. W takich dniach mam jeszcze większą ochotę zatopić się w ciepłym łóżeczku i nie wychodzić z niego przez cały dzień.

Weszłam do garderoby i wyjęłam z niej czarne rurki z lekkimi przetarciami na kolanach i koszulę w czerwoną-czarną kratę na długi rękaw.

Zsunęłam z siebie piżamę i założyłam ubrania i skarpetki.

Piżamę odłożyłam na bok i z powrotem wróciłam do łazienki.

Rozczesałam włosy i postanowiłam je wyprostować.

Po zakończonej czynności, zrobiłam na powiekach cienkie kreski eyelinerem, wytuszowałam rzęsy a na usta nałożyłam bezbarwną pomadkę o truskawkowym smaku i pryskałam szyje moimi ulubionymi perfumami.

Z pokoju zabrałam telefon i zeszłam na dół.

-Dzień Dobry.-przywitałam się

-Cześć.-odkrzyknął tata z salonu.

-No nareszcie.-powiedziała mama wychodząc z kuchni i niosąc coś na duży stół, który był już nakryty.

Przewróciłam oczami, ale nie skomentowałam tego.

-Pomóc ci w czymś?-zapytałam

-Tak. Pomóż mi to wszystko poprzynosić tutaj.

Weszłam do kuchni i chwyciłam szklany dzbanek z sokiem pomarańczowym i zaniosłam go na stół stawiając go na środku.

Jakieś 5 minut później wszystko było gotowe, brakuje tylko gości.

-Za ile będą?-zapytałam mamy.

Kobieta spojrzała na zegarek a potem na mnie.

-Za kilka minut.-odpowiedziała.-W tym czasie możesz wynieść śmieci.-wskazała na szafkę w której znajdował się kosz.

Podeszłam do wyznaczonego miejsca i wyjęłam ze środka napełniony worek.

W przedpokoju założyłam na nogi czarno-białe Nike i wyszłam na zewnątrz.

Otworzyłam niewielki kontener przed moim domem i wrzuciłam do niego śmieci.

Rozejrzałam się po ulicy, a moje nogi ugięły się kiedy zobaczyłam czarnego Bentleya, zaparkowanego niedaleko.

Zaczęłam oddychać szybciej i na trzęsących się nogach wróciłam do domu.

-Kathe, zobacz czy postawiłam na stole serwetki!-krzyknęła mama z kuchni.

-Muszę iść do łazienki, poczekaj chwilę!-odkrzyknęłam i wbiegłam po schodach do swojego pokoju.

Wyjęłam z kieszeni telefon i zmarszczyłam brwi kiedy zobaczyłam jedną nieprzeczytaną wiadomość.

Nawet nie słyszałam kiedy ją dostałam.

Kliknęłam na kopertę.

Od: EM :*

Będę około 11. Całusy x

Odpisałam zwykłe "OKAY" i spojrzałam na zegarek.

10:20

Nabrałam powietrza do płuc i podeszłam z telefonem w ręku do okna.

Spojrzałam jeszcze raz na ulicę upewniając się czy czarny samochód, na pewno tak jest. I był.

Mam dzwonić w dziwnych sytuacjach, tak? Ta chyba należy do dziwnych, skoro wiem że jakiś psychopata lub gangster, ktokolwiek to jest, mnie obserwuje.

Wyszukałam w kontaktach Justina i wybrałam numer.

Przystawiłam telefon do ucha i czekałam.

Jeden sygnał...Drugi...Trzeci...Czwarty.

Już myślałam że nie odbierze, aż w końcu usłyszałam szelest i jego zachrypnięty głos.

Zignorowałam gęsią skórkę na ramionach i spojrzałam ponownie na samochód.

-Hej. Mówiłeś że mam dzwonić jeśli coś się będzie działo.-zaczęłam

-Kathe? Um...tak, tak. Co jest?-zapytał i odchrząknął

-Ktoś znowu mnie obserwuje.-mruknęłam i oparłam się o ścianę.

-Jesteś pewna?

-Tak to ten sam Bentley, w którym widzieliśmy tego chłopaka wczoraj.

-Widziałaś go już wieczorem, czy dopiero teraz?

Usłyszałam jakieś hałasy, co chyba oznaczało że chłopak coś robi.

-Dopiero teraz.-odpowiedziałam

-Sprawdzę to. Nigdzie nie wychodź, okay?

-Okay.-przytaknęłam

-Super. Cześć.-rozłączył się

Zeszłam na dół i podeszłam sprawdzić czy na stole są te serwetki, o które pytała mama.

-Serwetki na stole!-krzyknęłam żeby mama mnie usłyszała.

-Wiem, zdążyłam sprawdzić sama.

Weszłam do salonu i usiadłam obok taty, który oglądał powtórkę meczu piłki nożnej.

Oparłam głowę o kanapę i westchnęłam.

Zapowiada się ciekawy dzień.

________________________________

Cześć!

Chciałabym życzyć wam szczęśliwego, nowego roku mimo że Sylwester mamy dopiero jutro, ale raczej nie będę miała już czasu aby tu zajrzeć.

Bardzo wam dziękuje za wszystkie wyświetlenia i komentarze. :)
Udanego Sylwestra kochani :)

KONTAKT:

ASK.FM: @allyoursbabyx

TWITTER: @allyoursbabyx

HASHTAG NA TT: #onelifeff

CZYTASZ = KOMENTUJESZ = MOTYWUJESZ!